درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
ايل سگوند

نَمَنهَ   دِ  ايل  لُر /   تَنيا  سوُاري    نَمَنهَ چوُ پُشتِ شوُ /  سي  مهِ  بِراري

نَمَنهَ كُر چوُ باز / سوُليا كَموُني     رَتنهَ وِ  زير خاك / هِي  دوُ جووُني



تير برنو هردمه جاش می زنه سوز / سراغی دم نمیری غمخوار دلسوز /

تیر برنو سوختمه/تا پشت سینه /دلکم ویرت میکه /ریته بینه

*************

تمومه لرسون زیر رو کردم / همه رفیقون گن خو کردم /

همه یک ویک جا خوشون دارن/ ولی هیچ کمشو مرام تون نارن

************

دلی دارم وسیقه چش خمارت /دعا میکم خدا ها وا دیارت /

زمسو رت بهار اوما وشادی /الهی پر د گل با روزگارت

*************

یه تفنگ و صد فشنگ بونم وشونم / اسمته خال میکم و ریی سخونم

ارسال شده توسط: شهرام .م



بسم الله الرحمن الرحيم

تقديم به  غيوُر مردان و كُهن سوُارن ايل سگوند  در شمال غرب خوزستان كه در حاشيه روُد كرخه و نَهر تاريخي هرموُشي در  سال 1324 بعد از جنگ جهاني دوّم در جنگ آهوُدشت و بِسَيتي(بوستان) حضور داشنتد در اين جنگ تمام طوايف ايل سگوند از جمله رحيم خاني حيدري - رستمي حاجي كلي دالوند سگوندخوُرده - مختوا عين الوند قلي عَليوُس تُجار ساكي حاجي مِشهَ فريوَن و تمام تيره و طوايف ديگر سگوند شركت داشتند.

دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 1

خاطرهَ  تعريف   بَكمِ  /  سي كوُچكيامو

 

زنيي  چه  سخت   بيهَ  /  سي   او ديارموُ

مهِ ميحام گُل چين بَكم/دوُ جنگجوُيامو

 

چَن    نفر  نوُم   بيارمِ  /    دوُ   بزرگياموُ

اوُسالكهَ جنگ آهوُدشت/هِي ها وَويرمِ

 

سوُوز   سوُارمِ   غافلهَ  /   برنوُ   و  دَسش

 

مهِ   چنوُ   جنگجوُياي   /   هَرگز   ندينم

 

ايي زمي تكوُ  مي حَرد/ زير سُم   اَسبش

 

شيپ  وُ   شپي   وريسا /  دوُ  اَسب  كالهَ

 

اوُ  فرج   حاجي   كلي   /   بَلي    نومالهَ

غُلامشاه  حاجي   كلي   /  دوُمين  نيزار

 

پُشت  سرم  حالي  نَكي  /   غافل  اِ   بِرار

غافل گوُت  اِ  برارم/ مهِ  هام  و  پَهليت

 

دُشمنهَ  شكَسْ   دييهَ   /  كل   بَزنمِ  سيت

آخمهِ  سي  سگونيا / خوانين  دلْ پاك

 

سينهَ شوُن دَن و گوُلهَ/سي ايي اووُخاك

سگونيا  چي   تَش   بِريق  /  دوُ آسمونهَ

 

اجداد شوُ  سلَحشورهَ   /  دَس   وِ  كمونهَ

غُلام  خوُ  گوُت وِ  فرج /  بَكش بوُومي

تاريخ   يا    ثابت   كنهَ   /  خووُي  وُگَني

 

پيا سگوند هِي  دي  وِلْ/  كه پير نبووُهَ

 

 

هَر آهن  ژنگ زيهَ كه  /   شمشير   نبووُهَ

بَگريومِ  مهِ  سي  او   /    شيروُن  جنگي

 

آخمهِ   شال    سِترهَ     /     چوُغا   پلنگي

كوُرهَ  بي  دلمِ  سي  اوُ /   پنج  تير پروُ

 

آخمهِ  سي   كوُلايا   /    سي   اوُ   سوُاروُ

آخمهِ  شكار   آهوُ   / دوُ  دشت  عباس

شكارچي نظرعلي /   غُلام  خوُ  مي حاس

 

 



جنگ جهاني دوم /  آشوب   دِ     كشور        عَروُيا  وِريساني  /      تا      نَهر  عنَبَر

نايب  زِمُو  فرموروا  /   دُو  قلعه  شوش       دسوري دَ  وِ غُلم خُو/گُوتهَ   تو  بَكُش

اُو فرج  حاجي  كلي    /   آسيوُ   خِروُوَ        گُوت  غُلم   شاه  زِنسهَ   /  دِلم   كِوُوهَ

صيدميرزا بلي دالوند/هر دِكْ هُم سنگر        شيخ دِ  دُشمه  كُشته  /  دو   تا  شير نر

اُو زِمو  وا  او صلاح /    امكان     نا چيز        بي سنگر بي آذوقه/   وا  جنگ  گريز

نايب گُوت اِ غُلم خُو/  بيا دِ  اِيچه  بُورِمْ        پِوَني    وات   بَكِنم  /  بُوي      وِ قُومِمْ         

اَر دي جنگ  پيروز بُويم/   توني  بِرارِم        دِ دَس وزير جنگ/ مدال  سيت بيارم

دِ غُلم  سيم   بنويس /     دِ   او    مرامش     كُل  سگوند مينشسن /    وِ پا   كلامش

ايل سگوند تيرهَ  تيرهَ /   همه     برارن        وقتي غارت    بر كنن  / وايك  ندارن

تفنكهَ كَل كُووْك كُشم /  خُو   تير نبونهَ        نِزنهَ    چي    اولي  /      تير   وِ  نِشوُنهَ

حيفمهَ صد حيف/سي او شيرون جنگي         بنويسم   كِتوُي   /    سي    نسل  بعدي

قلعه شوش مغري بي/   نايب  زمو خُو         دشمنه نابود كرديم /   زير  سم  اسباموُ

گَپ  گَپوُ كُل    رتنه /    كُريا    وِ   جاشو       ايمانيا     دِ   نبويم   /      وِ  خاك پاشو

ساز  حماسي بزنم    /  تو   بكي  جنگ         مِه  چِنُو  سِلْ  بَكنم   /  آروُم   دل تنگ

نمنه  دُو     قوشوني /   كَسِ  دِ  سُوارُو        نَمنَهَ   بِرنوُ   وِ    شُو  /  او  دَس  بِراروُ

نه سُوار  نه  تفنگچي/  آخ  سي پيا خُو        كجا رت قزل واشيا /   او همه    جنگجو

چاروُنكهَ سگلاوي/    وا   زين   روسي         تفنكهَ پَس   نغره     /     پالتويا    پوسي

گرُ سل  تا بنا گوش /  ريش  وِ  سر شال        نشسه و قاچ زي    /    سُوار دَس و يال

جنگ  وا جنگجا بكني/   تقاص  بَسوُني       دَس  وُ  دِل  وِ  جا بايه/   سنگر  بَموني

 

 

 



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 3

امروُ بُن حوُن   كيهَ  /   سي اووُ   وُ  چاي

چي شكار ها  مي كُشهَ  /   او   كرُ  ساكي

بَلي گوُت چي مار زخمي /  دُشمه كمينهَ

هم  كُشتهَ   هم   زخمي   دا  /  كافر  نينهَ

منافعهَ دِ  كار  نيي   /  سي  جنگ  اوُ روز

حوُمالي  دِ   ميوُ   بي    /   كه   بيمِ  پيروُز

خُسرو  خوُد  ير بين  وَنهَ  /  مزرعهَ  هاري

غُلام   خوُ    اوُ  گوتهَ  /   سيم   سر  بياري

جنگ اوسهَ امتحاني   /  س  مَرد  دوُران

ايل سگوند   پيروُزه   /  دوُ   خاك  ايران

دُشمنهَ زخمي   كِردهَ  /   اوُ  زخم كاري

افتخارم   هِي     توني      /    كُر   دياري

گًپي كوُچكي و جايي  /  مي  بي رعايت

چپوُو  بي   غارت   بِروُ    /    گلهَ   غنيمت

سيد  ميرزا   كالهَ   سوُار  /   قيقاچي  وَنهَ

دُشمنن  فهم  كوُر   كِردهَ    /  تفنگي  وَنهَ

دادم هِي بيدادمِ هِي /  شيروُن دلْ پاك

يكي شوُ نَمَن  زنهَ  /  رَ تن   وِ  زير  خاك

سوُاري  پُشت  سر غُلام  /   دَس  نَوردارهَ

خُسرو گوُت خوُت بير والا /  چارمِ ناچارهَ

سرتهَ بَني قاچ زي /   مهِ  كارواش   دارمِ

اَر  خدا    فُرصت  بيهَ    /   اَجَلش   بيارمِ

وقت جنگ غُرش  كنوُ   /   پَلنگ  كوُسار

فُرصت  و دُشمهَ  نَدَه  /  ميدُو  كار  وُ  زار

سر   خاكمِ    بَنويس    /   سي    روُزگاروُ

ريوَري دُشمهَ   ميسا /  چي   باد   وُ  باروُ

اَر  صد  سال  زنيي   بَكي / يا  كم  يا بيش

سُخني دِ تو  موُنهَ / تي  قوُم  وُ  تي خيش

بَلي  دالوند  زوُني زيهَ  /    و  پُشت بَردي

وش  گوُتم  مَنهَ  نووُي /  تو  خيلي مَردي

حاضر بين دوُ جنگ بِراريا  /   ايل سگوند

رحيم خوُ حاجي  كلي / وا  حوُز  فريوند

دِ  گَپوُ  مهِ  فَهمِسمِ   /   جنگهَ    بي  وگال

قُشوني  دِ سگوند  رَت  /  چاروُن  بي  نال

آخمهِ  سي   روُزگار        سي  اوُ   پيايا

پُشت زَ ني دِ پُشت  يك /  اوُ  قزل  واشيأ

بَكُشيت   تا     بَكُشيم    / دُشمهَ    پا  نَيرهَ

حيفهَ  كه  پيا  سگوند   / دي  جنگ  بَميرهَ

شاعر گوُت ادامهِ دِيم / جنگ آهوُدشت

مهِ  وِ  دُنبال    حقيقت /    مي زنمِ  گشت



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 4

جنگ اُفتا و آهوُ دشت/سي ايل سگوند

حيدرخوُوا رحيم خوُ/ وا  حوُز دالوند

خُسرو  دِ   حوُز   حيدر / چه خوُ  بِكارهَ

تا   دُشمن   شكَسنيهَ  /  دَس   نوُر دارهَ

قاطروُن بار  كِردهَ/  كهَ  جوُ  سي چاروُ

مالگهَ وَن هووُر لگات/ لوُ  چَشمهَ  ساروُ

بِرقكهَ   ايل     سگوند   /    دوُ  آسموُنهَ

کمَر  دُشمهَ   اشکس / هِی چی   کموُنهَ

دِلیری  دِ   حوُز   حیدر  /    گَردِ  کَشیهَ

وِ   گموُنم     خُسرو    /   شمشیر  کَشیهَ

تفنگهَ  بَلی     دالوند   /  میکهَ   دو پوُقهَ

مَحسیه  خوُ   ها  میا  /   او    سر  شوُقهَ

مزرعهَ  که  منصوری /  دَس  وُ پا  گیرهَ

دُشمنهَ  شکَس   دیمهَ   /   دِ     وِرنگیرهَ

خُسرو  شمشیر  زنهَ /    وِ    سر  سوُاری

سر    بِلنگمِ     کِردیهَ   /   کُر    دِیاری

رحیم خوُ وا حیدرخوُ/ هَر  دک بِرارَن

هم خینَن میدوُن جنگ /  همتأی  نارَن

اَسبکهَ  زیر  پا  غُلام /    خوُ   نشکنهَ  جوُ

دُشمنموُ زرطلاق بی / ها  می کنهَ تووُ

خُسرو  زوُنین   بَستهَ   /   وَ  نهَ  و   دیمهَ

قوُشنی  پُشت  سرش  /   وِرزیهَ   خیمهَ

جوُمیا  متقال   اسبیی   /    چوُغایا  لُری

دُشمهَ دِ هوُورهَگیر اوُما/ وِ مین  گوُری

چَن روُزه دَرگیر جنگ/جنگ وا عروُوهَ

اَسبکهَ   کرییم    خوُ   /   خیلی    بِروُهَ

آخمِ   سی   خُسرو خوُ  /  قَد  بالا رنگی

دَشمنهَ تار  وُ  مار کِرد /  او  وا  زرنگی

جنگ  اُفتا  وِ  هُماری  /  هُمار  وِر  واز

حکمی اوُما دَس غُلام/ دوُ  شهر  اهواز

آخمِه  سی    پیایا   /  سی  اوُ   رشادت

نومُ سگوند مَن دِ دُنیا / تا   روُز  قیامت

بیا   بَنال    تا    بَنالیمِ  /  دِ  دَس  زموُنهَ

روزگار  بی   ارزشهَ   /   وا  کَسْ نموُنهَ

چی بوُوهَچی قدیموُ/ و  دوُوریک  بایم

قَدر یک دونسوُویم/دوُس داریک بایم

کُجا رَت فال  چهل سروُ  / اوُ  شوُنشینی

زمسوُ  نَم    نَم    باروُ   /   دووُار نشینی



                                               دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 5

اِ خدا سي غُلام خوُ  /  ني   چيش  پيايي

قضاوت وِ حَق مي كِرد/ چه  كدخدايي

بَميرم   سي     مِداليا   /   وِ    سر   شوُنش

بَميرم سي خين وُ صُلح/مين ديو خوُنش

دَس وِ  بِرنوُ  غُلام خوُ   /   چني   وِ   كارهَ

دَچَنِ    بگير    كِردهَ    /   گَنم    مي كارهَ

هم خان  وُ هم  كدخدا  /  اوُ  مَرد  جنگمِ

ديووُ  دار  سنگر  نِشي  /  سي  روز تنگمِ

بَميرم  سي   غُلام  خوُ  /   سر كِردهَ   ايلمِ

مَجلس   دار  اوُ   كارگُشا  /  قصهَ شيرينمِ

غُلام  خوُ  ركاوُ زنهَ /  دوُ   دشت   بوُستان

شنگ قطار تفنگ بِرنوُ/  وا  اَسب خِرسان

دادم هِي بيدام هِي /  سي   غُلام   خوُنمِ

تا   اَبد   داغش    مَنهَ    وِ    بَن  جوُنمِ

اِ  دلِ   امروُ   بَنال    /   سي   ايل  سگوند

سي غُلام سي مَحسيه / سي حوُز دالوند

نهَ ايل مَن نهَ خان گَپ / نهَ  كَسْ دلْ سوُز

قوُنوُنكَمِ  همهَ  رَ تن  /  يِه جا   وِ   يِه  روُز

هَر  ايلي   گَپي    نارهَ   /    خووُهَ    بَميرهَ

بي گَپ  وُ  بي  كدخدا   /   كار رَه نِميرهَ

كُجا رَت اوُ  زين  بَرگ   /   اَسب  كرُوشت

قافلهَ    شوُ     رَ تنت    /     اُتراق   روُزت

نَمَنهَ    دلير        پيا        اَسب    عروُيي

نَمَنهَ  چوُغا   وِ  شوُ  /  سي  كار  كيخوايي

زي گُذشت چرخ زموُ /  دوُ   روزگار  خوُ

كُجا  رَ ت   همهَ  دلير  /   مَردم   حَق  جوُ

دلْ خرووُ ولات خرووُ / چوُل  مَن  ديارمِ

دَر دِ   دلْ   تي   كي بَكم /  دَنگي  وِرارمِ

دِلكم  اُشتران    كوُ     /     بَرفش   هميشهَ

خي نگردهَ دِ رگياش/ حوُشك بي دِريشهَ

بيا سيل كوُ وي روُزگار/چي كِرد  وا  شيروُ

بُردّشوُ  وِ   زير   خاك     خوُراك  موروُ

دِ    تنيا     تنيا     ترمِ        رمِس  دووُارمِ

سركوُچيلم    اشكسهَ    /     مُردهَ    بِرارم

يك   وِ  يك    همهَ    رَتن      دلير   پيايا

نَمَنهَ    اَسب     كهَر   /    قديم      سوُاريا

دَردِكمِ   دَردِ   سنگي   / هيچ   نارهَ  نوُمي

هيچ حكيمي دِش نارهَ /   نوُم   يا  نشوُني

هَر   حكيمي     بَفَهمَه         دَردِ   گروُنمِ

هَر چي دارمِ  وش  مِي يمِ   /   زنهَ  بَموُنمِ



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 6

مَرحبا  کُر  عَلیوُس /  دَس    وِ   هفت  تیرهَ

عیوُه  که  پیا  سگوند /     توُ   جا   بَمیرهَ

اَسبی  بیرُت   ها میا  /     کیهَ      صحوُوش

اَسبکهَ     کُرساکی  /     برُس      رکاوُش

نَمَنهَ    شنگ   دوُ    قطار /   تی ر  دِ  تفنگمِ

قوُشنی    دوُورمِ  گریت / سی دلِ  تنگمِ

هرَ   بِراری   مین  جنگ/   پُشت     بِرارهَ

شمشیرش  وِ  کار  بایهَ  /   نوُمش   دیارهَ

سگلاوُی  کِرد  وِ  قوُشهَ/ هن   کوُم   بِرارهَ 

 تیر     وُ تَشی     زنسهَ     /     کُر   تُجارهَ

دَس   وُ   بِرنوُ   سنَهیردهَ   /  چنی    قشنگهَ

سراسر موُلک  آهوُ دشت/جنگوُ   تفنگهَ

اَسب  خِرسان  دُم  گریت/ شیپَش    وِریسا

دَس   تفنگ  حاجی   مِشهَ  /  مَنهَ  دِ دُنیا

کحیلان   نوُنم   چشهَ   /    خوُنشکنهَ     جوُ

دُشمنهَ    کُر   قلی  / ها   می کنهَ     تووُ

شبیخوُن  وا   گرگ  میش/   دُشمهَ    وارتهَ

اَسبکهَ     بَلی    کُشس    /      مَنهَ      نَرتهَ

رکاوُ  سیش حالی کِردهَ/ صید میرزا رَسی

بَپر یا      ترک    اَسبمِ   /     دارمت    بَلی

ایل  سگوند  ها   دِ   کمین/ دُشمهَ    بَجیلیهَ

بِراروُ   هوُشیار  بایت /  نیرنگ    وُ حیلهَ

سَخت   یسان ایلسگوند/دِ جنگ    عروُوسوُ

پیروُزی  سی  خوانین /  رَت   تا     لُرسوُ

حضوُر  داشت  اوُ   غُلام خوُ / دِ کُل جنگیا

گوش و  حرف آمادهَ باش/کُل اوُسگونیا

فصل  وقت  مِلاک  نیی/جنگ سی خوانین

اِ  خدا   بعد   غُلام  /   کی  با    جا نشین

هَرموُشی    بُن مُعلا   /  سی   کُل    سگوند

قلی   وا   عین الونیا  / فهَلوُن   وُ دالوند

بُز کَشی    رسم    بی  کُهن / دِ  دوُو  یتا موُ

غوُ ماچ   یا    نشوُ  مینیان/   پیا    گَپیا موُ

آروُم    بی   ایل  سگوند   /   مُدت   صبای

تا  که وقتی جنگ می افتا/گروُ طنخوای

ندینمِ      اوُ       پیایا     /      اوُ      روزگاروُ

تفنگ  وُ  اَسب  وُ  شمشیر/بیان اوُ سوُاروُ

بَنالمِ     سی       روُزگار   /     نارهَ    بقایی

رَم   نَکرد  شاه   سلیموُ / نهَ   وا   گدایی

حناسهَ   سرد    می کشمِ  /  مهِ   سی دیارمِ

کُجا  رَت  اوُ  گرمی /   دَس دَس  بِرارمِ

 



                                          دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 7

چی کُتل دی می کنهَ / بَن  بَن  سخوُنمِ

چَن  سالهَ    داغْ   غُلام   /   مَنهَ  دِ جوُنمِ

آخمهَ سی مَحسیه /  شاه  نوُمهَ  خوُنش

بَمیرم سی جمع وُ جاغْ/مین دیو خوُنش

ندینم   چی    اوُسنوُ   /  رسم     بِراری

دلْ  صاف   دَس  دِ   گَردِ /  بَکنیم   یاری

تاریخ  یا   ثابت    کنهَ  / اوُ   پیا   داری

دِ   سَفَر   دِ   شریکی  /  دِ   حوُمسا داری

تا  حیسم  بیا    وا   دیار/  بِینم   جمالت

اَر  مُردم  مهِ  نشنوُوَم /  اوُ  نال   وُ  نالت

اِ  شاعر  تو   بَنویس /  شعر   دوُ  قدیموُ

دِ    نظام    دِ    مَحسیه / دِ  اوُ  غُلام  خوُ

ها وِ یادم زین وُ  بَرگ /  کمیت  سوُاروُ

شنگ قطار  شوُ  کِردهَ  بی / کُل اوُ بِراروُ

سر زمینکهَآهو دشت / کُل  شوُرهَ  زارهَ

قوُشنی    که    مَحسیه /    هَمش    بِرارهَ

اِ  خدا    سی   اوُ  زموُ /  سی  اوُ بِراری

دُشمنهَ  نابود  کِردن  /  بُردن  وِ  خواری

ایی  همهَ   نالهَ   دلمِ  / سی   روُزگارهَ

چنوُ   روزی    دِ   نمِیا   /   بِینم   دو وارهَ

چه  خووُهَ چی خوانین / دِ  مین  ایلت

شَجُون  وُ نوُ بِدهَ  بای /  دوُس  وُ  رفیقت

ایل سگوند همهَ رَت/جنگ وا عروُوسوُ

دِ   پائیز   قوُشنی   رَت  /  تا  مین  زمسوُ

فَتح کِردیم دوُ جنگ ایما/دوُ روزگاروُ

زخمی  داشتیم  یک  دوتا  /   د ِ اوُ بِراروُ

کُل  رَتن    کَس   نَمَنَه  /  دوُ   پَهلوُونیا

روُزگارم   تاریکهَ   /   بی    کسْ  وُ  تنیا

دِ  داغشوُ  تَشی    افتا  /  دِ   کُل  جوُنمِ

ها سوُزنهَ کوُر سوُز کنهَ/ دِ  چهار سخوُنمِ

ویرهَ    ویرهَ   بَکنم   /  سی   مالگیا موُ

سی  ایل  وُ   سی  اتحاد / سی  کوُلایا موُ

وِ   یاد   ایل   سگوند  / مهِ  می گریومِ

دِ  داغْ  سوُوز   سوُاروُ   /    مهِ  ها  بَمیرم

هَر  ایلی    ابوُهَتش   /  وِ   کدخداشهَ

هَر  جای  مالگهَ   بوُنهَ /  ایل  هم  دِ باشهَ

چه  خووهَ  یاد   بَکنیم  / دِ گَپ گَپونموُ

رسم     لُر    حماسیهَ   /     دَ نهَ   نشوُنموُ

اوُشیپهَ  اَسب  کالهَ / هِی   ها  د ِ گوشمِ

دِ    داغْ   بِرنوُ   وِ  شوُ / مهِ   سی    بَپوشمِ



دِهَرموُشي تا آهوُدشت    شماره 8

دِ   سوُار   سگوند      يكهَ  /   دِ   مين  دُنيا

دِ  نبَرد  شمشير  زني / دِ  مين  جنگيا

سي سوُاروُ حاجي كلي/ ها   مي  زنمِ زار

مهِ دِ ايي مالگهَ دلْ  گير/ ها  بَكنم بار

غَم  اوُما   دشت  دلمِ  /   وِرزهَ     دوُواري

بار  وَنهَ  مالگه   گريت  / ساختهَ  بناي

جارچي خان جار مي زنهَ/ سوُمال كنوُنهَ

مال بار  كِرد  افُتا  وارهَ / دِ  بار نبوُنهَ

نَمَنهَ    دِ     گپوُنم     /    كَسْ   دوُ   سوُاروُ

نَمَنهَ  چوُغا   وِ   شوَ /   رووهَ   وِ   ديووُ

مهِ   تا    كي     وا  بَنالِم   /   تنيا  دِ  حوُنهَ

كَسْ وِ  كَسْ  سر  نمِيارهَ / آخر زموُنهَ

غَم اوُما توغيان كِردهَ /  و ِ   دشت  جوُنمِ

ليلمِ دهَ وَنم دِ وِر/  هيرد كِرد سخوُنم

آهوُ دشت  تا    بِسيِتي  /   هَمش    هُمارهَ

       قوُشني  ايل   سگوند  /    هَمش  بِرارهَ

سنگريا دِ دلْ  زمي /  خاك  ماسهَ   بادي

      زن وُ زيلدِ مين ايل/ها مي كَن شادي

وِ  گوُتهَ  چه   آسوُنهَ  /  وِ چَش چه سَختهَ

جنگ افُتا دِ آهوُدشت/ هُماري  تَختهَ

پيا  ها    كه    بِحسهَ   /   وِر    گوُلهَ   بِرنوُ

روز سنگر دُشمه كمين/ اوُ كشيك شوُ

قوُشني  لُر    زبوُبي  /  دِ    شوُ   هم  لَكي

هم سنگر  اوُ  كُر  خوُ /  د ِ  حوُز  مَكي

آذوُقهَ  قرصهَ   زردهَ / وا  تيكه  نوُن  جوُ

انتقادي اَر داري/ توبيا  سي  مهِ  بووُ

بهارمِ  زرد وُ خزوُ/ حوُشك  بي  دِ  ريشهَ

غَم  اوُما   دشت   دلمِ / مَنسي  هميشهَ

بوُسونِ گُلمِ  امروُ/حوُشك كِرد سراوُوش

باغبوُ  وِبُن   ايي  بَرد / گريتهَ  خووُش

وِر   پام     اُقيانوسهَ    /    پُشت   كمَر  غار

شوُ وُ  روز  نَلحَق  زنمِ /  وا   دلْ  بيمار

اِ  خدا   مهِ   بي   كَسمِ /  بي كَسي دَردهَ

اناشتا وا  چاس  غَم  /  شوم  آه سردهَ

قوُم      لُر    ايلمِ   سگوند  /   قُلي  طايفم

مالگهَ  كَم  دِ  هَرموُشي / اوُ چهَ منافمَ

كَژلْ   و  كُميت  سوُار  /  اوُ   كُر   دالوند

نوُم نيكش مَن  وِ جا / سي ايل سگوند

ياد  وُ  خاطر  آهوُ دشت  / فيلمي بَسازمِ

سر  خاك   جنگجوُيا  /  بارگاه  بَسازمِ



    

پَهلووُ   کُرِ   قُلی     /           دوُ  روُزگارمِ

   نَمَنَه پیا چی خوُت / دَس دیهَ دِ بارمِ

نهَ اَسبیِ نهَ زین وُ بَرگ / نهَ شَنگ قطاریِ

   نهَ وِ دادمِ می رَسهَ / چی توُ بِراریِ

 

 



عزم جنگ خواستن حضرت ابوالفضل العباس از امام حسين عليه السلام

عباس گُوتهَ و امام/ مهِ  عزم جنگ  هام

بَميرِمِ   مهِ   بهترهَ  /  تا    بي   بِرار بام

عزم جنگ گريت عباس/دِ دَس حسينِم

ها  روُوهَ  جنگ وا  يزيد/  او  نورعينِم

رزم  جنگ  پوُشي  امروُ/ عباس دليرِمِ

دوُل دوُل زين بَكنيت/ ها سيش بَميرمِ

عباسِم  رَت  و ميدوُ  /  و   سر  سوُاري

خداوَن    پُشت   پناش /  بَكنش  ياري

اِ  خدا  مهِ  چي   عباس /  بِرار  باشتمهَ

تا  ريشكهَ  يزيدن /  دِ  خاك ورداشتمهَ

كا فرُونكهَ     خيلين   /    هَزار  هَزارهَ

بَميرِم       ام   البنين  /  چَش    انتظارهَ

و   گوُتهَ  چه آسوُنهَ/ و  چَش چه سختهَ

جنگ  اُفتا   دِ  كربلا   /   هُماري   تختهَ

بَكُشيت   تا   بَكُشيِم  /   يهَ    جنگ  دينهَ

بَميرِم  مهِ   سي  زينب /  دلْ  پُر دِ خينهَ

كربلا   پُر    دِ   بلا   /    عباس    رَسيهَ

شمشيرش   بَرق  مي زنهَ /  غلاف كَشيهَ

زينبِم  كل  مي زنهَ  / عباس كنهَ  جنگ

او چنوُ  شمشير زنهَ /   غَم  دوُ  دلِ تنگ

بَميرِمِ  سي  مِرامت   / سي  پيا  داريت

بَميرِمِ  سي  ايثارت /  سي  او جانبازيت

مهِ   دِ  تو  ياد  گريتِم /   رسم   پهلووُني

شهيد    راه    خدا   /   تو    دوُ   جووُني

تا   دُنيا   بر  قرارهَ    /    نوُمت   ديارهَ

سراسر  جهان اسلام   /  سيت  عزا دارهَ

قَد   بلنگ   بازوُ   شلال  /   ستين  دينِم

دوُس  داشتِم  دِ ركاووُت / بَريزه  خينِم

دُنيان     مهِ     نديِم  /   تالي   دِ مييات

مهِ  سيقهَ   قَد  و  بالا  /  او  هَر دو تييات

تو  سَقا  خوُت   علَمدار/ سي  روز تنگِم

قوُشني دووُرت  گريت /  تو   مَرد جنگِم

بَميرِمِ  مهِ سي عباس/خوش  تك وُ تنيا

او چنوُ شمشير  زنهَ  /   چيش  ني دِ دُنيا

عباسِم   تنيا   سوُار /  شمشير    و  دَسش

ايي زمي تكوُ  مي حَرد/ زي  سُم اَسبش

 



گاياري

ريتي   داشتيمِ  / ديار  هرَموُشي

جفت  گاوُ   وا  قاطر / پالوُن  پيشي

زمي كه سفت بي/قاطر گهَ ميزهَ

دِ  شوُ   چنوُ  بي   /  بيشتر  او  ديزهَ

سه بَرش ديم بي/يه بَرش اووُي

مهِ  سر  مي كشيِم /  سي  طاتِم هاي

حلوايي    مياما  / و  سر  جفتيا

و   دو     بَر گَنم  /  و     يهِ  بَر   حلوا

سال تا  سال يه تُن/  گَنم   ناشتي

ايي  نروُ  برگن  /  همه مي  كاشتي

نهَ شيميايي  بي/  نهَ سم   حشره

غذاموُ   سالم    /     اونوُن      و   تَرَه

گياه مين گَنم/  نوُمش گُرگاو بي

سر گوُپلي داشت/  مثل  ترياك  بي

وا دَس جمعي/مي كرديِم پَختار

همه   مي رتيِم    /   خوُوَر   وا    بِرار

خود  كفا بيِم / دِ   آرد   و  نونموُ

پُختش   وا   تنير  /   يا    توُوَه  خوموُ

گرما گرم  حَردي/مينوُ  نحاستي

سوسيس يا  كالباس / درواس ناشتي

ايسهَ   ناشُكري   /  بُردموُنه    يِلا

دَسيا  د ِ  جيوشوُ /  هيسَن  تي كام وا

پُرسي  چطوُر بي / گَنمت امسال

حالوُ  ولِم  كوُ/  سوُوز  كِردَه تال  تال

سالي دو دفعهَ/ زمي كشت بوُوهَ

شونزه  هفدهَ   گِل  /   اووياري  بوُوهَ

دِ     نفس  نارهَ   /  او  بَكنهَ رُشت

سمپاشي   زياد     /     زمينيان   كُشت

كار وا   تَركتول/ موُبايل  و سرقَد

وا     پ‍ژو      يايهَ   /    يا   علي     مِددَ

باز   بدهكاره/ سي  كشت  بعدي

وام تجديد  كنهَ  /   سي  سال   بعدي

تا  گنَم   سوُوزه /  همه  چي خَرهَ

كشت  اَر    كوير   با   /  كَسي    نخَرهَ

آر وَش نمي فتهَ/سال بعدي كارهَ

بايد     كشت   بَكهَ  /   وام    بدهكارهَ

 



خاطرات

دوُ دهه سيصد  و بيس/  اوُمام  و  دنيا

دِ روُنهَ  اوُو  هرموُشي  /   كَپر   كوُلايا

رُشد  كردم ِآزاد بيمِ /  دوُ دلْ طبيعت

زيني  ساده  داشتمِ  /   مُردم   حقيقت

قوُم   لُر  ايلمِ  سگوند  /    قلي  طايفمِ

مالگهَ كم دِ هَرموُشي /  او  چهَ   مِنافمِ

يادمِ  يا    وا   رفيقوُ /  مَكتب  مي رتيمِ

غَم نيي شاد بيموُ/   وا يك  مي گشتيمِ

او  زموُ    امكان  نيي /  حصير   نشيني

نوُن تنير  اوُو  هَرموُشي/   كوُلا نشيني

يادگيري رقابت  بي/  دِ  مين  كلاسموُ

پاپتي  وا گوردهَ پا  /  جوُمهَ   دردياموُ

كاسِمساَ   گلهَ  وُ  برهَ  /   كلْمهَ     وريسا

گَلي سي خَرّه كاري /  وا   در  حوُمسا

كُجا رَت فال چهل سروُ/ اوشنوُ  نشيني

زمسوُ  نَم نَم   باروُ   /    دوُوار     نشيني

چه گذشت چرخ  زموُ / نَگشت  و كاممِ

حقيقت  پيشهَ  كِردمِ   /   مهِ  دوُ  كلاممِ

دلِ  صاف   نيت  پاك /  بي   دِ  وجوُدمِ

مَردم داري مي كِردمِ/هَر جا حُضورمِ

چي بَكمِدَسْ روزگار/    وا كار وُ بارش

اصالت  دِ  بين  رَ تهَ  /  هيچ ني ديارش

مهِ وياد ايل كوُچ نشي/ ها مي زنمِ زار

مهِ دِ ايي  مالگهَ  دل گير/  ها  بَكنمِ  بار

اِ  دوُسِ   كمياد   بَكوُ   /   تو  دِ   دِيارت

دِ  ياروُ  كَسْ   نَمَنَه  /   كي   بَكهَ   يادت

يك  و  يك   همهَ   رَ تن   /   دلير   پيايا

نَمَنَه    اَسب    كهَر    /     قديم    سوُاريا

نَمَنن   تفنگچي  يا    / دِ   مين  كوُهسار

كوُر    كوُره  د ِ  آسموُ / مياوردِن  وهار

بيا  بَنال    تا    بَناليم   /  سي   روزگاروُ

كَسْ  و   كَسْ سر نِيماره / وايي  دراسوُ

سال و سال  بَدتر  بوُوهَ /   رسم   زموُنهَ

اِ  دوُسِ   سيت    نوشتمِ  /  يادت  بَموُنهَ

ندينمِ  چي   اوسنوُ/ سر  و يك   بياريمِ

حال خَور وا يك بَكيمِ/ غَم دلْ دراريمِ

بَشينيمِ و  دوُور  يك /  چي  اوُسني  موُ

نهَ ايسهَ  كَسي  نِميا /  رَت  با  دِ  تي موُ

صنعت كه دُنيان گريت/زمي دِ بين رَت

غيرت  رَت  بِراري   مُرد/گَپي  كُجا رَت

نهَ ايل  مَن  نهَ  طايفه/ نهَ كَسِ دلْ سوُز

دِ  قوُموُ    كَسي  نَمَن/ رَ تن  و  يهِ  روز

 

 

 



نمَد

آخمِ   سی  نمَد  /  ضد   رطوُبت

سی    ساختن  او  /    وا بَکی  دقت

نمَد دِ پشم میش/ بیشترش بَرگن

بوُنش وی زمی/ سر خاک وُ سر شن

کار     نمَد  بافی   /    هنر    لُرسوُ

حوُنمِ    صحرا  بی/ دِ   مین  اوُو سوُ

جمع    بیهَ  نمَد  /   موُکت  اوُمایهَ

تا دَس نی قدش/   خاک دِش درایهَ

کُهن     پیایا    /    یهَ   کار   شوُ بی

زور  زیادی  هاس / کار  مُچ  شوُ بی

دوُ      عروُسیا   /  نمَد   زیر    پاموُ

اوُسنیا  رسم   بی /  دِ  مین     ولاتموُ

هنر    دَسی  بی /  دوُمین    دیارمِ

سبُک وُ  نرم  بی / سی   مال  وُ بارمِ

نمَد سی زیر پام/  فرجی   دِ  کوُل

ایسهَ  سیل   کنمِ  /  ولات   مَنَه  چوُل

آخ   سی  گردلهَ /    سی زیر زینمِ

همه  جمع  بینهَ  /     سوُختهَ    درینمِ

سی  دَردِ   پایاموُ  /  نمَد   می ونن

کوُفتش  می وِرچی/  وِشوُ   می وَنن

و  کار موُ  می حرد / نمد  همه جا

کار   کشاورزی  /   بیشتر   دِ   حوُنیا

هیچ    وجا   نَمَن  /    رسم    قدیموُ

بار    کِردن   رَ تن /   حوُز که  نریموُ

نمَد   تو     رَ تی  /  هیشتی  مو تنیا

هَر  جا  که  هیسی/ یادت  و  خیر  با

نمَد مهِ  سیقهِ   /    نقش   وُ   نگارت

نوُم   کُجا  رَ تی / کی   کِردهَ   بارت

نمَد  تو   رَ تی   /    شادین     بُردیهَ

کی    بی    قاتلت  /   چنی     مُردیهَ

شاعر     نوشتهَ  /   منظوری    نارمِ

دی    موُکت  گنهَ   /  خیلی    بیزارمِ

 

 

شعر از حسینقلی کیان علیخانی

4/9/1389

همراه: 09166424177

 



                                                             چراغ میشی

 

آبادی  داشتیمِ  /    یهِ   چراغ  میشی

کبریت   هم    نَیی  /       چپرا    پیشی

 

شهندونگ   فتیلهَ /  قوطینش   بوُربی

 

گُربه دِ تیش رَت/خود و خود کور بی

 

 

نفت دَ ئلهَ میاما  /      دوُ   شهر دِسبیل

 

بیس  لیترش می دَه/  و  دو  قرو پیل

 

 

چنوُ   دی   می کِرد  /  چی  لکوُماتی

 

عصبی   می   بی   /    او    نَنَم   خاتی

 

زمسوُ سخت بی /  سی   باد    باروُ وهَ

فانوس  که  اوُما  /  گوتیمِ   یهَ  خووُهَ

 

سوُخت  بِرا بلی  / سی  پخت  نونیامُو

گوشتهَ  بِره  بی /     یهِ    کوُ   نهار  موُ

 

چَن سال  که   گذشت   / رادیو  اوُما

همه   جمع   بی یمِ  / حوُنهَ   کدخدا

 

چنوُ گوش می دیمِ/  بیشتر  سی اخبار

آخمِ  سی   اوُسهَ      سی او  روزگار

 

مَدرسهَ    نیی         رتیمِ      ملائی

سواد     یاد    کِردیمِ /   ولا  خدائی

 

زمسوُ     سرد    بی  /    ناشتیمِ   کالهَ

شال   کلاوُو   نیی /  می کِردیمِ  نالهَ

 

نون گَنم  کم  بی / بیشترش  نوُن  جو

سی   تیکه  میوه /  می کِردیمو   تووُ

 

زنیی    اوزموُ    /       همش    رقابت

مین    هَر کار  بی  /   داشتیموُ طاقت

 

توشک   کشتی  مو /     پیشا   خرمنجا

هَر   کَسْ  حَرد زمی  /  فوری وریسا

 

حسوُو   کتوُو  داشت /   کار دوُ زمونهَ

کُریا     غیرتی    /     کارشوُ     مردوُنهَ

 

شاعر  تعریف  کوُ /   سی نسل امروزهَ

رفاه      فراووُ     /      بوُوَن   رفوزهَ

 

 

شعر از حسینقلی کیان علیخانی

21/8/1389

همراه: 09166424177

 

 



هَرگزوي خاصي /  سروَن نهَ بستي

و  بان  سر   وَن  /  چپهَ   گُل  بَستي

خدا خدام بي /   ژه  مال بين وِ در

چارشوُ عروُسين/ به  كيشين  وِ  سر

صد دوُس  بگرمِ  /  هي  تو  يارمي

هَر  تو    دوُسكهَ    /    نو    شكارمي

مِنم چي  فرهاد   /  توئي    شيرينمِ

ولا  دوُس  دبِرمِ/   و    تيت    بمينمِ

هَر  سوُ  و  سحر /  بانگ   خروُسان

شُره   تلميت   بار /   تازه   عروُسان

فداي بالات بام/روزي  چهار بارهَ

سوُو  نيمهَ   روُ   /    عصر   و   ايوارهَ

ميمي  تو   پيري  /   بَرگت   رزيايهَ

سرداري مَخمل     /       وَتو      نمايهَ

فداي بالات بام/چي تيل چَم ياينهَ

چي  ليكه   بهار   /   تازه  دَم  ياينهَ

كراسَكَت چتيهَ   / چيت گُل    داره

سيصد كوُشتي سين/ پانصد  بيماره

كاغذ   يهاتيه  /   خطي  دو  جوره

يا  ملا  ناشي   /     يا   زينمِ    كوره

امشوُ ديمِو خوُو / كووُكي  مَشاقان

تو ميرز يهَ  ليلهَ  /  مَچوُ  و  بُو ووان

شلكهَ گوشواره/   به  كين  و  نارك

هَر     كه    بوينهَ  /   بوُشي   بِمارك

دَردِي   گرتمهَ   /    موُشن     گرييهَ

يهَ گري      نيهَ    /       آخر     شرييهَ

چووُ چووُي ماي/ ژه  كُرده  مالان

موشن  شيرينهَ  /    مچوُ  و  بوُو وان

قسم  مي يرم   /    و    قرآن   مالت

ار  بكوُ شي   نيم   /    خينمِ  حلالت

شوُ ماه چه خاصهَ/ اَسبت  و زين بوُ

هي ژه ايي دُنيا/هَر يارت خاص بوُ

شهقهَاوريسيكت    /  چين  دَمپاكَت

شوُنَم  كوشتيمهَ / ژه  وحده  جاكَت

دَسكم    ِبِگر   /    بم   و      مالهَكَت

بكمِ   و    مهمان   /   تنيا   خالهَ  كَت

ار  دوُس   بزانوُ  /  مهِ  حالمِ  چينهَ

نهَ  زلف  ميلي  /   نهَ  خال   و  سينهَ

تونهَباي   بزرگ   /      پير    دلفانهَ

يهَ   جا    گذرگاه  /    سياه   زوُلفانهَ

گر   بزانسام  /  كام     روز مَمِردِم

خانهَ خاص  خوُم /  ويران   مَكردمِ

هَر كه  باي  بوشي/ غريبي خاصهَ

بي  شك  بي  شيوهَ /  خدا  مشناسهَ

 

شعر از حسینقلی کیان علیخانی

1/7/1380

همراه: 09166424177

 

 



abcd0005ddd.jpg

نَمنَهَ چي غُلم خُو / دِ ديوُخُونِم     داغِ   اوُ  ريشهَ   زيهَ   /    وِ   بَنِ  جوُنِم

بَميرم سي مِداليا/ وِ سَرِ شوُنِش     بَميرم سي خين وُ ُصلح / مين ديوُ خُونِش

 



 

پَهلووُ    كُر    قُلي    /    دوُ   روُزگارِم        نَمنَهَ پيا چي خوُت /  دَس ديهَ دِ بارمِ

 

نهَ اَسبيِ نهَ زين وُ بَرگ/نهَ شنَگ قطاري    نهَ وِ دادمِ مِي رَسهَ/چي  توُ بِراري

 

 

 

 

 



                                  بسم الله الراحمن الرحيم

                          شجره نامه طايفه قُلي تيره حالقلي

  گَپ قُلي نُومِشْ روُئج / دلير پيايي     زايندهء دل زاگرس / چِه كدخدايي

  بَميرم  سي قُلي  /    دُوازهَ    بِرارهَ     دِ ايلاق  تا  گرمسير /   نُومش ديارهَ

سخني از دوران كهن درباره طايفه قلي و شكل گرفتن آن طي تحقيقاتي كه از خوزستان تا لرستان و همه پرسي از بزرگان ، ريش سفيدان و پشكسوتان بدست آمده است كه خدمت برادران قلي بر روي كاغذ آورده ايم.

روئج داراري چهار پسر بوده :

1-  قلي             2- سَنهيردهَ                  3- عليوس           4- شريف

اين شجره نامه صرفا مربوط به پسر بزرگ قلي يعني حالقلي مي باشد .چون قلي داراي دوازده پسر بوده و با عرض پوزش اين شجره نامه كامل نيست

 

 

v8oinsagxzksnr9f0s33.jpg

    78iqze1pfzla88x3zk2y.jpg   
                         35j1rrt0k0sk5jxaet9j.jpg

 

24q9krasx2046qk7y.jpg

my9xd50ifmwp9zcjgkif.jpg

 

 

 

uct7eatgkxcymrogcps2.jpg            

 

xdo0idpghtumsdjg3hbt.jpg            eylljucapp5do95qcar.jpg  

 

8yff255hpqf5pkzcurw.jpg



وَزنه   دُمِت    بُريا    /   چَپي    دِ   يالت      كي  كُشتهَ  اوُ  سوُاركِه /     بازوُ  شلالت

                                   و َي حهَ وَي حهَ وَي     وَي حهَ وَي حهَ وَي

كِحيلان  كِرد   وِ   قُوشهَ  /   شيپهَ  وِريسا     سوُارش  كُر  سَگوَن  /    معروف دِ  ايليا

                                    وَي حهَ وَي حهَ وَي     وَي حهَ وَي حهَ وَي

زَرد  كَژَل   ها  دَس  كووُهَ / نِيرهَ سِتارِش     تير وُ تَش حَردهَ  وِ  پاش  /   واسَر يالِش

                                     وَي حهَ وَي حهَ وَي     وَي حهَ وَي حهَ وَي

هَر   كسي   اسبِ    هَرگَن /  وِم  بَرِسُونَهَ     تفنگي پيش كَش مِي يم/  وا  نصف حوُنهَ

                                  وَي حهَ وَي حهَ وَي     وَي حهَ وَي حهَ وَي

سَگلاوي  دِ  جا  كِنس /    بُرس رِ كاوُش     سوُارش  وِ  بُن  ايي بَرد /   گِرتهَ  خوُوِش

                                   وَي حهَ وَي حهَ وَي      وَي حهَ وَي حهَ وَي

يَك  وِ  يَك   همهَ     رَتِن   /    دلير  پيايا      نَمَنهَ      اسب    كَهَر    /    قديم    سوُاريا

                                وَي حهَ وَي  حهَ وَي      وَي حهَ وَي حهَ وَي

كَژَل   وُ    اسب  كُميت /  زوُني  سيايي      گِدانهَ ميدوُن   جنگ    /   كِرد    پادشايي

                                 وَي حهَ وَي حهَ وَي      وَي حهَ وَي حهَ وَي

دُشمنوُنكِه   پا   پَتي   /  چاروُن  بي  نال     كِردِنِم  وِ   زير     طَعنهَ   /  كُر  حوُمال

                                 وَي حهَ وَي حهَ  وَي      وَي حهَ وَي حهَ وَي

كُجا رَت اوُ زين وُ بَرگ / اَسب  كِروُشِت    جنگ تفنگ شوُ كِردِنِت/  هِيسايَن روُزِت

                          وَي حهَ وَي حهَ وَي     وَي حهَ وَي حهَ وَي

 

 



بَنالمِ سي كهن ديارمِ         شماره 1

ايي   همه نالهَ   دلمِ   /   سي    روزگاره

چنوُ روزي  دِ    نِميا   /   بينمِ     دو ُواره

تو  بَنال   اِ  دلْ تنگ  /   سي   دوُدِموُنت

شير   پيايا  كُل   رَتن  /  سيل   هونمُونت

ويرهَ     ويرهَ   بَكنمِ  /   مهِ   سي  گذشتهَ

ايي شاعر  دِ   غيرتش   /  چني    نوشتهَ

نوُن  گَنم  وا شير ميش/   چزنك رغوُني

افتامهِ مهِ  وِ   ياد  /   شاه   نوُمهَ   خوُني

حونيا    كه  كاه  گليموُ  /  رپ   رپ باروُ

تسكين  بي خوُو  آوربي/ سي او بِراروُ

جليقهَ  شرووه   دار  /    سكهَ    خوموُني

سر صووهَ  جومهَ  لُري/ كَت  وِ گُل وني

مهِ سي  او  اصالت  لُر /هاي مي گريومِ

كه چني  فراموش   بي /  او   دِ   زنييمِ

گوُيش   هم  فراموُش  بي /دِ ايي زموُنهَ

مجبورمِ     بَنويسمِ  /    وِ     ياد     بَمونهَ

زين    كِرده    سَگلاوي /    وَ    در  مالمِ

نهَ  غَمي  نهَ   غُصهَ   بي  /   نيي   خيالمِ

ثروتموُ چهار ميش و بُز/دِ ايي هُمار بي

تَش تووهَ فتيره  بي/  مَلار   وِ   دار  بي

برنج وا سير كوُ مير كوُ/ همه ش سبوُسهَ

اوُو حَرده دِ مشگه بي/ دوُني كه پوُسهَ

ورزشموُ قاوُو جووُزو /  وا  دال   پَهلوُنهَ

بازيموُ  مَگريو  بي /  كَسْ   نيره    بوُنهَ

پيلي   كه   دِ   كار نيي/  داد   وُ  ستت با

گَنم   بووُر  خرما    بَسو   /  كيلهَ  لروُ با

نهَ كيلو  نهَ    سانتيمتر /    اندازه   گيري

كوُ وا گُوم بِگس حاضر/  لله  وِ   شيري

زمي بر بيل داري بي/وا بُن  كوُ بُن كوُ

زمين گوم بر مي كِرد/وايك گن و خوُ

هكتاري كَسْ نووُنس/مي گوُتن جُفت بَر

همه چي شريكي بي/  حَتي خير و شر

مراسمِ   باووُ وا  كُتل   /  خَرهَ   وِ   شوُنيا

تا چهل روز دوُ وار  زدهَ/سي جا پيايا

گَنم  دروُ   گَلي  داشتيمِ/  زَه  و دَسگيروُ

دِ  پاييز  خَره  كاري/ كه  گل  سر ريبوُ

 



بَنالمِ سي كهن ديارمِ         شماره 2

شكار     آهوُ    مي رَت  /   تفنگچي   صياد

ايي دلمِ سي   او    زُمُو /  هي   ميكنهَ    ياد

كشاورزي     روُنق   گريت   /  خاني  ريتي

ديم هشت يك اوُوي و نصف/هزار بدبختي

قُلهَ    سال   هيچي   نَمَن   /   ناشتيم   خرمهِ

روُوشي    گاو   و    دنيا   /    قاطرُون    رمهِ

او سالكهَ حيووُ ميري  /   اَسبيا   كُل   مُردِن

پيايا   پا    پياده     /     زين     لغوُم     بُردِن

خُشكسالي چَن سال داشتيمِ/هيچ نَوما باروُ

ذرات    زردهَ     اوَوردن  /     چَندُو   براروُ

كارگري عيب بي سي ايل/مي گُوتن كوُلي

كار   نيي    كار مسرا    /      بَكشي     گوُني

خط    اوُما   جاده    اُفتا   /  ماشين   پيكاپ

چال  وُ كُول  سي  كولايا   /   دوبار   رپراپ

سَد  زنس  شركت اوُما  /   شركت   هاوايي

رتيمِ   شهر    صَف   گرتيمِ  /   در     نو نوايي

هايم دِ شهر زير كولريا/ كُل مَس خووُويم

كُشتهَ   مُردهَ    فتيرهَ      /     چنجه    كَوُويم

نهَ   اَسبي   نهَ     قاطروُ   /   نهَ    ميش  كالهَ

نهَ     صحرا    نهَ  چشمه   يا  /  نهَ    گُل  لالهَ

نهَ     طپهَ   وتوُوه    يا    /   نهَ سيي كنهَ پاس

نهَ درويش  وي  دارسوُ /  دَ ئلي  كنهَ  هاس

نهَ   فال گير نهَ   حجوُمت   /    شبيه   دراروُ

نهَ كوُل  گَرد نهَ قافلهَ   /   نهَ    او بيل   داروُ

نهَ  گَنم  نهَ چلتوقي  /     بووُري      وِ    بَقال

نهَ كوُلي  نهَ  غُربتي  /  سيت   بَكوُوهَ    خال

نهَ     بُونگ  كلهشيريا   /  نه َ  كورهَ   گاووُي

نهَ     پوقهَ     تفنگي    يا    /  نهَ  نالهَ    اوُوي

نهَ خرمهِ  نهَ  گاو  هوُلهَ  / نهَ دووُره هووُوي

نهَ كهكَشي  نهَ  جاجمي /  نهَ   بُونگ باوُوي

كجا  رَت   شانومهَ   خونكهَ    /    ديوُ   خوُنمِ

كُجا    رَت  او   تاريخ   دوُنكهَ     /    لُرسوُنمِ

اووُلهَ  يك  حپم  جليق / كاز  كيز   دِ صحرا

بهار     و    مَرغ    و    چَمَن  /    بازي بِراريا

حَل   حَل هلوُنك     /   دوُمين    خشكسالي

تَم     تَمي   باروُ    بيا     /     تا    ريمِ گاياري

 



ادامه مطلب ...


صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 9 صفحه بعد